Operacja nosa

 

Zbyt duży, zakrzywiony, garbaty czy po prostu nieproporcjonalny względem twarzy nos może być przyczyną poważnych kompleksów. Operacje nosa należą do najczęściej wykonywanych, ale i najbardziej skomplikowanych zabiegów w chirurgii plastycznej.

Nos może wpływać na całościowe postrzeganie urody, dlatego osoby cierpiące z powodu jego wyglądu są tak zdeterminowane do poddania się operacji. Wskazaniem do zabiegu może być także nieprawidłowa drożność powodowana skrzywioną przegrodą nosową (drapanie, chrapanie, oddychanie przez usta).

 

Co koryguje rhinoplastyka?

 

Rhinoplastyka to inaczej operacja korekty kształtu nosa, którą przeprowadza się w celu poprawy wyglądu oraz proporcji nosa, tak aby harmonizował on z pozostałymi elementami twarzy.

Zabieg można przeprowadzić z korektą krzywej przegrody, co znacząco poprawi komfort oddychania u pacjenta. Podczas operacji można zmienić wielkość nosa, szerokość grzbietu, poprawić profil poprzez usunięcie garbu lub zapadnięcia, skorygować zbyt bulwiasty, zadarty lub opadający czubek nosa, zmniejszyć zbyt szerokie skrzydełka nosa. Oczywiście operacja służy także korekcie nosa skrzywionego, naprostowaniu przegrody oraz wyeliminowaniu defektów wrodzonych i pourazowych.

Jak się przygotować do zabiegu?

Operację nosa poprzedza konsultacja. Podczas spotkania z lekarzem pacjent omawia powody, dla których zdecydował się na poddanie zabiegowi oraz mówi o swoich oczekiwaniach co do efektów. Lekarz ocenia proporcje twarzy pacjenta, omawia ryzyko związane z zabiegiem i przeprowadza wywiad w celu wstępnej oceny stanu zdrowia pacjenta.

 

Przygotowanie do operacji nosa obejmuje:

 

• przeprowadzenie wskazanych badań laboratoryjnych,

• rezygnację z palenia papierosów na co najmniej cztery tygodnie przed zabiegiem i sześć tygodni po,

• rezygnację z zażywania leków obniżających krzepliwość krwi, takich jak m.in. Aspiryna, Polopiryna, Acard na co najmniej 14 dni,

• przyjmowanie przez 14 dni przed zabiegiem Rutinoscorbinu (po 2 tabletki rano i wieczorem),

• pozostanie na czczo w dniu zabiegu,

• zapewnienie opieki na czas wypisu ze szpitala.

 

Przebieg operacji nosa

 

Chirurg plastyk oddziela skórę od konstrukcji chrzęstno-kostnej wykonując niewielkie cięcia w środku nosa (technika zamknięta) oraz ewentualnie u podstawy słupka (technika otwarta). Uzyskując dostęp do struktur chrzęstno-kostnych chirurg może je zredukować lub odbudować. Odbudowy dokonuje się z wykorzystaniem chrząstek pobranych z innych części ciała, np. przegrody. Nos zostaje uformowany do pożądanego kształtu, po czym zakłada się na niego z powrotem skórę. Na cięcia chirurgiczne zakładane są szwy, a następnie nos zostaje zabezpieczany opatrunkiem. W przypadku korekcji struktur kostnych wymagana jest stabilizacja gipsem.

Pierwsze dni po operacji nie są łatwe. Charakterystyczny jest obrzęk twarzy i policzków. Dolne powieki mogą być zasinione. Pacjent może odczuwać bóle głowy i nosa. Twarz wraca do normalnego wyglądu w ciągu dwóch tygodni. Obrzęk nosa w pełni schodzi po upływie kilku, nawet kilkunastu tygodni od operacji. Pełna normalizacja nosa zajmuje kilka miesięcy, dlatego można powiedzieć, że pełen efekt widoczny jest po roku od dnia zabiegu.

Wyjęcie setonów, czyli opatrunków z gazy zabezpieczających otwory nosowe, następuje w 1 lub 2 dobie po zabiegu (w zależności, czy była prostowana przegroda czy nie). Zdjęcie szwów następuje w 5. dobie, zdjęcie gipsu natomiast w 10. dobie po zabiegu. Wówczas nos wciąż jest lekko obrzęknięty, ale efekty zabiegu są już w pełni dostrzegalne.

 

Zalecenia pooperacyjne:

 

• przez sześć tygodni zaleca się spanie na wznak, z głową uniesioną możliwie najwyżej (nie należy sypiać na boku),

• przez trzy miesiące należy chronić nos przed urazami,

• przez sześć tygodni obowiązuje zakaz noszenia okularów (dotyczy pacjentów po całkowitej korekcji nosa),

• przez trzy miesiące należy unikać forsownego wysiłku fizycznego, uprawiania sportu, opalania się,

• na zasinienia i obrzęki można stosować ogólnodostępne preparaty w formie żelu.

​

​